Verlang ik nogmaals naar “dit”!?
Voed je innerlijke demonen en verander relatiepatronen
Je herkent het misschien wel. Relaties waarin je jezelf verliest en waarin je jezelf keer op keer voorbijloopt. Je ziet het gebeuren, je voelt het gebeuren, en je doet het tóch…..weer. Alsof er een onzichtbare kracht aan de touwtjes trekt.
Ik was geneigd om mezelf de schuld te geven. Waarom trap ik hier steeds weer in? Waarom kies ik hiervoor? Wat maakt dat ik dit herhaal?
“Wat we weerstaan, blijft bestaan“
In de onderstroom van je geest huizen je diepste angsten en onverwerkte pijn. Noem ze je innerlijke demonen. Je probeert ze weg te stoppen, te negeren, misschien zelfs te bestrijden—maar wat je wegduwt, verzet zich.
Carl Jung noemde dit de schaduw: de delen van onszelf die we niet willen zien. En juist deze onderdrukte delen nemen onbewust de regie. Dat merk je in je relaties, je keuzes, je gedrag.
Je vermijdt bijvoorbeeld confrontaties, maar komt er telkens in terecht. Je wilt liefde, maar trekt afwijzing aan. Je zoekt zekerheid, maar belandt steeds in chaos. Je leeft misschien in de illusie dat je ‘controle’ hebt door je angsten te onderdrukken. Maar in werkelijkheid controleert die onderdrukking jou. Totdat je stopt met vechten en dieper kijkt.
De onderstroom en jouw trauma-avatar
In “De 8 stapstenen”, een methode voor het versterken van innerlijk leiderschap, komt deze dynamiek vaak tot leven. Daar zien we hoe jouw trauma-avatar—je onbewuste overlevingsmechanisme—als een verborgen kracht achter je keuzes zit.
En pas wat je “echt” ziet kun je veranderen. En je ziet het pas echt, als naast het cognitieve begrijpen van het patroon, er ook een energetisch besef is van deze dynamiek. Dat is de kracht van “in de opstelling” staan. Ik noem opstellingen ook een levende spiegel.
Zie het als een demon die jouw lichaam en geest overneemt. Hij denkt voor je, voelt voor je, reageert voor je. Niet om je kapot te maken, maar om je te laten overleven. En dat is ook net het uitputtende probleem, overleven.
Nu stel je voor als je deze demon in de ogen kijkt en hem vraagt: “Waarom blijf ik dit schadelijke patroon herhalen?” En stel je voor dat hij antwoordt:
“Wat als ik je zou zeggen dat je dit leven, deze relaties, steeds opnieuw zult beleven? Iedere pijn, iedere strijd, iedere keuze zal zich herhalen, keer op keer. Zou je dan doorgaan zoals je nu doet? Of zou je iets veranderen?”
“Wil jij dit nog een keer meemaken”?
Feeding Your Demons
In haar boek Feeding Your Demons: Ancient Wisdom for Resolving Inner Conflict (2008) past Lama Tsultrim Allione de oude Chöd-praktijk aan voor de hedendaagse psychologische en emotionele worstelingen. Het boek combineert boeddhistische wijsheid met westerse psychologie en benadrukt de kracht van compassie boven weerstand.
Belangrijke inzichten uit het boek:
1. Transformeer, vecht niet tegen innerlijke worstelingen
• In plaats van negatieve emoties zoals angst, woede, verslaving of trauma te onderdrukken, moedigt de methode aan om ze met begrip te confronteren.
• Wat we onderdrukken groeit, maar wat we omarmen heelt.
2. De vijf-stappenmethode
• Het hart van het boek is de Feeding Your Demons-oefening, een stapsgewijze visualisatie waarmee je op een niet-confronterende manier je innerlijke worstelingen onder ogen ziet.
3. Compassie als transformerende kracht
• In plaats van trauma’s en negatieve emoties als vijanden te zien, helpt de praktijk om ze te beschouwen als gewonde delen van jezelf die liefde en aandacht nodig hebben. Dit sluit aan bij boeddhistische principes zoals Maitri (liefdevolle vriendelijkheid) en Shunyata (leegte en verbondenheid).
4. De rol van Machig Labdrön en Chöd
• Lama Tsultrim haalt inspiratie uit Chöd, ontwikkeld door de vrouwelijke yogini Machig Labdrön. Chöd hield oorspronkelijk in dat men symbolisch zijn eigen lichaam aan geesten aanbood om gehechtheid en angst te overwinnen. Voed je Demonen past dit aan voor psychologische heling.
5. Heling van trauma’s en psychologische wonden
• De methode is bijzonder effectief bij het verwerken van onverwerkt verdriet, angst, zelfhaat en oude trauma’s. Het boek bevat voorbeelden van mensen die via deze oefening emotionele pijn, verslavingen en angsten hebben overwonnen.
6. Ego-oplossing en verbondenheid
• Loslaten van het ego (slachtoffer-identiteit) en het ervaren van verbondenheid Door je demonen als externe aspecten van jezelf te visualiseren, breek je vastgeroeste ego-identiteiten af en ontwikkel je een groter gevoel van verbondenheid en innerlijke vrijheid.
7. Praktische toepassing buiten het boeddhisme
• Hoewel geworteld in boeddhistische filosofie, is de methode toepasbaar voor iedereen, ongeacht religie of achtergrond. Het boek laat zien hoe deze oefening in het dagelijks leven kan worden toegepast, op relaties en zelfs fysieke klachten.
Ik herinner me een moment, zo’n twintig jaar geleden, dat ik meedeed aan een workshop zoals hierboven beschreven. Drie dagen lang zat ik oog in oog met mijn diepste wezen. Geen afleiding, geen ontsnapping, alleen maar kijken, luisteren en voelen.
Wat me vooral bijbleef, waren de kernovertuigingen van mijn demonen. Stuk voor stuk mantra’s die zich diep in mijn systeem hadden genesteld:
“Ik zoek het zelf wel uit.”
“Ik moet hier toch tegen kunnen.”
Elke keer als ik ze hoorde, voelde ik het effect ervan in mijn lijf. Deze overtuigingen hadden me al mijn hele leven hadden begeleid, fluisterend op de achtergrond, sturend zonder dat ik het doorhad. Het was alsof ik in een spookhuis ronddwaalde zonder uitgang. Dezelfde angst. Dezelfde afwijzing. Dezelfde teleurstelling.
” Verlang ik nogmaals naar dit” is een heilzame reminder geworden.
Ik besefte dat ik degene was die deze cyclus in stand hield. Mijn demonen waren geen externe krachten. Geen toxische partners, geen onrechtvaardige wereld, geen onoverkomelijk lot. Ze waren delen van mezelf die ik had weggeduwd, verstoten, genegeerd. En hoe harder ik ze negeerde, hoe luider ze schreeuwden.
En nee, dat betekent niet dat mijn demonen nu verdwenen zijn. Ze zijn er nog steeds. Maar ze fluisteren nu, Ze trekken niet langer aan de touwtjes. De zachte pijn en de onderliggende dynamiek verandert nu langzaam.
Zie Wat Helpt
Frank Hoffmann
